Szkolenia systemów uczenia maszynowego lub sztucznej inteligencji (AI), bez uprzedniej, wyraźnej zgody Ringier Axel Springer Polska sp. Wyjątek stanowią sytuacje, w których treści, dane lub informacje są wykorzystywane w celu ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe. Polityka pieniężna (monetarna) stanowi, obok polityki fiskalnej, zasadniczy filar makroekonomicznej polityki państwa (Włudyka, 2007). Stacja TVN24 we wrześniu była ponownie najchętniej oglądanym kanałem informacyjnym w kraju z 6,56 procent udziału w widowni w grupie ogólnej (widzowie powyżej 4. roku życia) – wynika z danych Nielsen TV Audience Measurement.
Według powszechnie przyjętej definicji jest ona specyficznym rodzajem działalności państwa prowadzonej w dziedzinie gospodarki. Jest bardzo ważnym elementem gospodarki krajowej, ponieważ odpowiada za utrzymywanie inflacji na niskim poziomie. Powinna Niebieskie chipy Rosji być kształtowana w taki sposób, by nie dopuszczać do nadmiernego wzrostu cen. Władze dysponują różnymi narzędziami, które wykorzystują do odpowiedniego prowadzenia polityki monetarnej. Kredyt lombardowy to forma refinansowania banków komercyjnych w banku centralnym. Inaczej jest to krótkookresowa pożyczka udzielana bankom komercyjnym pod zastaw papierów wartościowych.
Podział instrumentów polityki pieniężnej
Urząd odpowiedzialny za kreowanie polityki monetarnej może używać odpowiednich instrumentów finansowych, takich jak rezerwy obowiązkowe, ustalanie stóp procentowych i operacje otwartego rynku. Operacje otwartego rynku polegają na tym, że bank centralny proponuje zakup i sprzedaż różnych aktywów bankom komercyjnym. Można tu wymienić papierów wartościowe, dewizy, a także emisje własnych papierów dłużnych banku centralnego. Nadrzędnym, strategicznym celem prowadzonej w danym kraju polityki monetarnej jest utrzymywanie niskiego poziomu cen, czyli tak zwanego celu inflacyjnego. Natomiast do celów pośrednich banku centralnego zalicza się próba ograniczenia poziomu bezrobocia, wsparcie wzrostu gospodarczego oraz utrzymywanie na określonym poziomie kursu waluty, czyli jej ochrona przed utratą siły na giełdzie.
Kształtowanie polityki pieniężnej przez podaż pieniądza oraz stopy procentowej wpływają na wzrost gospodarczy. Jeśli nastąpi tylko wzrost podaży pieniądza, doprowadzi to do wzrostu inflacji, która może zaszkodzić gospodarce. Politykę pieniężną prowadzi bank centralny lub inna upoważniona do tego instytucja finansowa. Zgodnie z Ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 roku o Narodowym Banku Polskim podstawowym celem działalności NBP jest utrzymanie stabilnego poziomu cen, przy jednoczesnym wspieraniu polityki gospodarczej Rządu, o ile nie ogranicza to podstawowego celu.
Instytucje polityki pieniężnej w Polsce
Do sprawy odniósł się też Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK). W kwietniu 2024 roku mediana wynagrodzeń w gospodarce narodowej wyniosła 6500 złotych – przekazał Główny Urząd Statystyczny w nowym badaniu. To o 21,9 procent procent mniej w porównaniu do przeciętnego wynagrodzenia brutto.
Narzędzia wiki
Polega ona zaś na podwyżce stóp procentowych, podwyższeniu wskaźnika rezerw obowiązkowych, a także sprzedaży lub emisji papierów wartościowych. Artykuł opisuje cele polityki pieniężnej, w tym utrzymanie stabilności cen, wysoki poziom zatrudnienia, wzrost gospodarczy i stabilność kursu walutowego. Bank centralny przyjmuje cele finalne i pośrednie, które są osiągalne za pomocą instrumentów polityki pieniężnej. Cel operacyjny jest zmienną krótkoterminową zależną od przyjętego celu pośredniego.
Poprzez kontrolowanie stopy wzrostu cen, czyli inflacji, bank centralny ma wpływ na chęć inwestowania i kredytowania. Neutralna polityka pieniężna prowadzona jest wówczas, gdy gospodarka funkcjonuje w sposób efektywny, wzrost gospodarczy jest zrównoważony, a poziom inflacji ustabilizowany. Celem polityki neutralnej jest utrzymanie obecnych, stabilnych warunków. To, że bank centralny nie wpływa na podaż i popyt pieniądza, nie oznacza, że jest Aquis Giełda Papierów Wartościowych Udzielono równoważności przez Frankfurt Giełdy Open Rynek całkowicie pasywny.
Instrumenty polityki pieniężnej to instrumenty jakimi posługują się banki centralne w celu kontroli podaży pieniądza i krótkoterminowej stopy procentowej7. Jako że bank centralny nie ma możliwości bezpośredniego oddziaływania na poziom cen, koncentruje się na określaniu i realizacji celów operacyjnych3. Określa zatem poziom zmiennych, do których przeważnie zalicza się podaż pieniądza, stopę procentową, kurs walutowy, nominalny PKB oraz prognozę inflacji – pełnią one rolę wskaźników polityki pieniężnej3. Ich wrażliwość pozwala na łatwiejsze określenie, czy prowadzona przez bank centralny polityka jest ekspansywna, czy raczej restrykcyjna w stosunku do danego okresu3. W zależności od strategii polityki pieniężnej, bank centralny przyjmuje za cel pośredni wartości, które są w zasięgu oddziaływania instrumentów polityki pieniężnej. Bank centralny może za cel pośredni przyjąć wielkość agregatów pieniężnych (M1,M2,M3) lub wartość stopy procentowej (krótkoterminowej lub długoterminowej).
- Sprowadza się ona do podejmowania działań, których celem jest zapewnienie stabilności cen, rozumianej jako niska inflacja.
- Rada składa Sejmowi sprawozdanie z wykonania założeń polityki pieniężnej w ciągu 5 miesięcy od zakończenia roku budżetowego.
- Rządzący mogą świadomie dążyć do rozwoju, zastoju, a nawet kryzysów gospodarczych.
- Z symetrycznym przedziałem odchyleń o szerokości ±1 punktu procentowego w średnim okresie.
W ten sposób centralna instytucja finansowa wpływa na poziom krótkoterminowych stóp procentowych na rynku międzybankowym. Operacje otwartego rynku polegają na wykorzystaniu przez bank centralny kupna lub sprzedaży bankom komercyjnym różnego rodzaju aktywów. Przede wszystkim są to papiery wartościowe, dewizy i wyemitowane własne papiery dłużne.
Zatem prowadzenie polityki pieniężnej przez NBP to jego ustawowy i najważniejszy cel prowadzonych działań. Polityka monetarna i polityka fiskalna to dwa filary polityki makroekonomicznej państwa. W przeciwieństwie do polityki fiskalnej, która zajmuje się kształtowaniem dochodów i wydatków państwa oraz działaniami rządu w zakresie zarządzania środkami publicznymi, polityka monetarna polega na podejmowaniu działań w celu zapewnienia stabilności cen. Stabilność ta rozumiana jest jako niska inflacja, stąd politykę pieniężną sprowadzić można do działań wpływających na wysokość stóp procentowych w gospodarce. Polityka ta nazywana jest czasem polityką pasywną i kieruje się zasadą dostosowywania wielkości podaży pieniądza do zmian w realnej podaży wszelkich dóbr i usług.
W Polsce strategicznym celem polityki monetarnej jest utrzymywanie stabilnego poziomu cen przy jednoczesnym wspieraniu polityki gospodarczej. Politykę monetarną realizuje bank centralny lub też inna instytucja finansowa powołana do realizacji tego celu. Jego głównym zadaniem jest zagwarantowanie równowagi pieniężnej w gospodarce. Jest to inaczej prymat antyinflacyjny, czyli dbałość o stabilny poziom cen w wyniku kontroli podaży pieniądza na rynku.
Celem tej rezerwy jest łagodzenie wpływu bieżących zmian płynności sektora bankowego na stopy procentowe na rynku bankowym. Ponadto, utrzymywanie takiej rezerwy na rachunkach Narodowego Banku Polskiego służy ograniczaniu nadpłynności banków. Polityka ekspansywna prowadzi do spadku bezrobocia oraz wzrostu cen. Natomiast jej przeciwieństwo skutkuje zahamowaniem tempa wzrostu inflacji oraz destabilizuje rynek pracy. W ramach tej polityki wyróżnia się politykę ekspansywną i restrykcyjną. Pierwsza prowadzi do zwiększenia podaży pieniądza w obiegu, a druga do zmniejszenia jego ilości na rynku.
Stale monitoruje on różnorodne wskaźniki gospodarcze, aby w odpowiednim momencie móc przystąpić do działania. Polityka monetarna to jeden z kluczowych elementów zarządzania gospodarką narodową. Jej celem jest zapewnienie stabilności cen, utrzymanie wzrostu gospodarczego na odpowiednim poziomie oraz ustabilizowanej infrastruktury. Operacje kredytowo-depozytowe służą do łagodzenia wahań transakcji otwartego rynku z 7-dniowym terminem zapadalności banku centralnego. Transakcje kupna, sprzedaży krótkoterminowych papierów wartościowych dokonywane Złoto: Spekulanci zmniejszają zakupy między bankiem centralnym a bankami komercyjnymi, z inicjatywy banku centralnego.
Podsumowując, równoważenie polityki monetarnej przez państwo polega na stosowaniu odpowiednich operacji finansowych, które decydują o podaży pieniądza. Główną rolę odgrywa tutaj bank centralny, który ma za zadanie dbanie o bezpieczeństwo rynku finansowego. Jest to ważna dziedzina polityki finansowej, która nieumiejętnie prowadzona może przyczynić się do kryzysu gospodarczego oraz hiperinflacji, co wpływa na prowadzenie przedsiębiorstw oraz wzrost cen artykułów spożywczych. Z drugiej strony rozsądne kroki mogą wspomóc rozwój gospodarczy kraju.
Rada Polityki Pieniężnej utrzymała stopy procentowe NBP na niezmienionym poziomie – podał w komunikacie bank centralny. – operacje otwartego rynku,– rezerwę obowiązkową,– operacje depozytowo-kredytowe. Jak już wcześniej wspomnieliśmy, w Polsce polityka monetarna realizowana jest w głównej mierze przez bank centralny występujący pod postacią Narodowego Banku Polskiego. To organ autonomiczny i niezależny od rządu, parlamentu i innych grup interesów. Obok niego funkcjonuje również drugi organ zajmujący się polityką monetarną – Rada Polityki Pieniężnej. Wspominane już pośrednie cele polityki monetarnej są wyznaczane na bieżąco i polegają na wskazaniu określonej kategorii ekonomicznej, pozostającej w stabilnej relacji z celem strategicznym.